Czytelnik – sołtys (dane do wiadomości redakcji) – zwrócił się z pytaniem: czy do realizacji placu zabaw na części gruntów wspólnoty gruntowej można przeznaczyć kwotę przypadającą sołectwu z funduszu sołeckiego? Wspólnota miała nieuporządkowany stan prawny, tj. nie ustalony był wykaz udziałowców i należnych im udziałów, ale na szczęście Czytelnik zwrócił się do starosty w ustawowym terminie (który był nieprzekraczalny i minął w grudniu 2016 r.) o ustalenie tego wykazu i teraz sprawa jest w toku.

Od redakcji: Zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy o funduszu sołeckim z dnia 21 lutego 2014 r. (Dz. U. 2014 r., poz. 301) środki funduszu można przeznaczać tylko na finansowanie zadań własnych gminy.

Nigdzie chyba tak wyraźnie jak na wsi nie widać, że samorządność służy ludziom. W podwójnym znaczeniu służy, bo uczy odpowiedzialności za innych i siebie. Służy, bo pomaga całym społecznościom. Choć samorządność liczy sobie kilkaset lat, w Polsce przełomu XX i XXI wieku mamy do czynienia z samorządnością w jakimś sensie nową, młodziutką – odbudowywaną po dziesiątkach lat zarządzania centralnego całym narodem, państwem i jednostką. O tym, że uczymy się samorządności i nabieramy do niej zaufania jako naród i region potwierdzają liczne badania socjologiczne, np. te CBOS przeprowadzone w 2010 roku na okoliczność jubileuszu 20-lecia samorządu gminnego („Samorządność w Polsce. Bilans dwudziestolecia”). Już wtedy autorzy raportu obserwowali wzrost – powolny, ale jednak wzrost – społecznego zaufania do tej formy rządzenia – poczucia wpływu na sprawy swego miasta, wsi, regionu i kraju. Najszybciej poczucie podmiotowości obywatelskiej, będące skutkiem oddania odpowiedzialności za sprawy lokalne w ręce samorządów, rodziło się i rozwijało w skali lokalnej właśnie – w 2008 roku co drugi Polak deklarował, że sytuacja w jego mieście czy gminie w jakimś stopniu zależy od niego.